Thursday, 3 April 2014

சுகன்யா 7

"என்னங்க உங்களை நான் சும்மா கிண்டலுக்கு தானே கிழவன்னு சொன்னேன்... உடனே அதை நீங்க மறுத்து என்னை தூக்கித்தான் ஆகணுமா?" அவரை மேலும் உசுப்பினாள். இதுதான் தன் ஆசைப்பூர்த்திக்கான வழியென்று அவளுக்குத் தெரியும். "நீ கிண்டலுக்கு சொன்னியோ இல்ல உண்மையாகவே சொன்னியோ...மொத்ததுல தூக்கித்தானே ஆகணும், இல்லன்னா எப்படி? அவரும், தான் அவளுக்கு சளைத்தவனில்லை என்று காட்டினார்."நீங்க எதைச் சொல்றீங்க?" அவள் உண்மையாகவே புரியாமல் கேட்டாள்..."ஆமாம்...ஒண்ணும் தெரியாத பாப்பா போட்டாளாம் தாப்பா...உன் பாவாடையை சொல்லறண்டி...அதை தூக்கித்தானேடி ஆகணும்...சத்தமாக சிரித்தார் மாணிக்கம்...மனம் விட்டு சிரித்ததால் அவருடைய மனம் லேசாகியதை உணர்ந்தார்."ஆமாம்...முப்பதஞ்சு வருசமா பாவாடையை தூக்கித்தான் ஆவுது...இதுல சிரிப்பு என்ன வேண்டி கிடக்கு...நான் தாப்பா போடறது இருக்கட்டும், இப்ப தெரு கதவு "தாப்பா" போட்டிருக்கா இல்லையா எனக்கு தெரியாது...அப்புறம் உங்க இஷ்ட்டம்" அவள் வெட்க்கத்தில் முகம் சிவந்திருந்தாள். மாணிக்கத்தின் மார்பில் தன் முகத்தை புதைத்துக்கொண்டாள். "கம்பி கதவை ஏற்கனவே தாப்பா போட்டாச்சுடி" அவர் தாபத்தோடு அவள் முகத்தை நிமிர்த்தி அவள் கன்னத்தில் இச்ச்ச் என ஓசை எழுப்பி முத்தமிட்டார்."சரி...சரி... எல்லாம் முன்னேற்பாட்டுடன்தான் நடக்குதா, அப்ப பாவாடையை இன்னைக்கு தூக்கித்தான் ஆகணும்" அவள் குரலில் வெட்க்கம் தொனித்தது. "வசு, என்னடி இந்த வயசிலேயும் ரொம்பவே வெக்கப்படறே சின்னப் பொண்ணு மாதிரி? "நிஜமா சொல்றேன்...கல்யாணமாயி இத்தனை வருசத்துக்கு அப்புறமும், ஒவ்வொரு தரமும் நீங்க பாவாடையை தூக்கும் போதும் ஒரு நொடி நான் வெக்கப்படத்தான் செய்யறேன், அதுதான் ஏன்னு தெரியல". இதை சொல்லும் போது அவள் குரலில் ஒரு பெருமிதம் ஒலித்தது. அவள் அவர் கன்னத்தை மெதுவாக கடித்தாள்."சரி...சரி...நான் இன்னைக்கு உன் பாவாடையை தூக்கல...அதிகமா வெக்கப்படாதே, மொத்தமா அவுத்துடறேன் இதுல உனக்கு எந்த பிரச்சனையும் இல்லயே? மாணிக்கம் மீண்டும் சிரித்தார். "ம்ம்...இப்ப என்ன பேசிகிட்டேதான் இருக்கப் போறீங்களா, இல்ல..." அவள் தன் வார்த்தையை முடிக்காமல் இழுத்தாள். அவர் முகத்தை தன் இரு கைகளாலும் வருடி அவர் வாயில் முத்தமிட்டாள். உடல் ஆசை கொண்டுவிட்ட வசந்தி, தான் கலவிக்குத் தயார் என, தன் இச்சையை அவருக்கு உணர்த்தினாள். அவர் மடியிலிருந்து எழுந்து தன் இரு கைகளையும் தலைக்கு மேல் உயர்த்தி சோம்பல் முறித்தாள். சேலை முந்தானை அவள் தோளிலிருந்து நழுவியது. அவளுடைய மதர்த்த மார்புகள் விம்மி விம்மி தாழ்ந்தன. அவளின் முலைகள் மேலும் கீழுமாக ஆடி, மாணிக்கத்தை வா...வா...வந்து உன் வலுவை காட்டு என சவால் விட்டன. "வாடி...வாடி...நாட்டுக்கட்ட...வசமா வந்து மாட்டிக்கிட்ட" அவருக்கு பிடித்த அந்த சினிமாப் பாட்டை மெல்லிய குரலில் பாடியவாறே...மாணிக்கம் தன் மனைவியை இழுத்து தன் முகத்தை, அவள் ரவிக்கைகுள் பிதுங்கிக்கொண்டிருந்த மார்புகளில் புதைத்துக்கொண்டார். மாணிக்கத்தின் கைகள் வசந்தியின் கொழுத்த பிருஷ்டங்களை புடவையோடு சேர்த்து தடவின. ம்ம்ம்மாமா...அவள் மெலிதாக முனகினாள். கருநீல நாகப்பழத்தை ஒத்த அவளுடைய முலை காம்புகள் ரவிக்கையின் ஊடே நிமிர்ந்து வெளிவரத்துடித்தன."வசு...இப்பல்லாம் நீ ப்ரா போடறதே இல்லயாடி?" மாணிக்கம் கிசுகிசுப்பான குரலில் கேட்டுக்கொண்டே, அவளது இடது முலையை தன் உள்ளங்கையால் அழுத்திக் கசக்கியவாறு, வலது முலையை ரவிக்கையோடு சேர்த்து கடித்தார். "ம்ம்... வீட்டுல இருக்கும் போது, இப்பல்லாம் நான் ப்ரா, ஃப்பாண்டி இரண்டுமே போடறதே இல்ல...ஏன் கேக்கறீங்க?""ரொம்ப சவுகரியமாப் போச்சுடி, உன் காம்பு ரெண்டும் நல்லா தடிச்சு வெளிய தெரியுதா...கடிக்க சவுகரியமா இருக்கு அதான் கேட்டேன்" அவர் அடுத்த முலைக்காம்பை ரவிக்கையோடு தன் நாக்கால் நக்கி பற்களால் கடித்தார். "ஐய்யோ....ம்ம்மா...வலிக்குதே, மெதுவாங்க...இப்படி முரட்டுத்தனமா கடிக்கிறீங்களே..."அவள் கத்தியபடியே அவர் தலையை தன் மார்பை விட்டு அகற்றித் தள்ளினாள். "வலிக்கட்டும்...அப்படித்தான் கடிப்பேன் நான், நீதானேடி சும்மாயிருந்தவனை மல்லுக்கு இழுத்தே?" அப்படி சொன்னபோதிலும், தான் கடித்த முலையை மெதுவாகத் தடவிக்கொடுத்தார். கடித்த முலையையும் அதன் காம்பையும் தடவிக்கொடுத்துக் கொண்டே, வசந்தி கட்டியிருந்த புடைவையை அவள் இடுப்பிலிருந்து உருவி எறிந்தார். "அப்படியா...வலிக்கட்டுமா...இன்னைக்கு பாத்துடலாம் யாருக்கு வலிக்குதுனு" சொல்லிக்கொண்டே அவள் மாணிக்கத்தின் கீழ் உதட்டை முத்தமிட்டு, வெடுக்கென கடித்தாள். "அடியே நீ என்ன லூஸா, பதிலுக்கு பதில், வேணும்னே கடிக்கிறியே", தன் உதட்டை தடவிக்கொண்டே, பாவாடை ரவிக்கையோடு நின்றவளை தன் அணைப்புக்குள்ளேயே நொறுக்கிவிடுவது போல இறுகத்தழுவி அவள் கீழுதட்டை, இம்முறை மெண்மையாக கடித்தார். அவருடைய தண்டு முழுவதுமாக எழுந்து நின்று வேழ்ட்டியிலிருந்து வெளியே வரத்துடித்தது. "அப்படி வாங்க வழிக்கு"....அவள் களிப்புடன் சிரித்துக்கொண்டு அவருடைய பனியனை கழட்டி எறிந்தாள். "வசு, உன் ரவிக்கையைத்தான் கொஞ்சம் அவுருடி" சொல்லியபடியே வசந்தியின் பாவாடையை அவள் தொடைகளுக்கு மேல் தூக்கி, தன் இருகைகளாலும் அவள் குண்டியை தடவ ஆரம்பித்தார். "நீங்க கடிச்சதை நீங்களே சப்பிவிடுங்க" அவள் தன் ரவிக்கையை அவிழ்த்து தன் இடது முலையை அவர் வாயில் திணித்தாள். மாணிக்கம், தன் வாயில் திணிக்கப்பட்ட முலையை முழுவதுமாக தன் நாக்கால் எச்சில்படுத்தி அதன் காம்பை உதடுகளால் ப்ப்ஸ்... என்ற சத்தத்துடன் உறிய ஆரம்பித்தார். அவருடைய மறு கை அவளின் வலது முலையை கசக்கத்தொடங்கியது. வசந்தியின் உடல் சிலிர்த்து நெளிய ஆரம்பித்தாள். நெளிந்தவள் தன் பாவாடை முடிச்சை இழுக்க அவிழ்ந்த பாவாடை, கால் வழியாக தரையில் நழுவியது. அவளுடைய பெண்மையின் வாசம் அவரது மூக்கைத் துளைத்தது. வசந்தி வேழ்ட்டியினுள் நெட்டுக்கொண்டிருந்த அவருடைய தடியை தன் வலது கையால் இறுகப்பற்றி மேலும் கீழுமாக உருவத் தொடங்கினாள். 

No comments:

Post a Comment